پردازشگر گرافیکی مجتمع Gen12 کمپانی اینتل به‌عنوان تراشه میزبان بزرگ‌ترین تغییر معماری انجام پذیرفته در یک دهه اخیر شناخته شده و تاکنون تأکیدهای بسیاری در مورد این موضوع از جانب توسعه‌دهندگان انجام گرفته است. به‌عنوان مثال واحدهای اجرایی به‌کار رفته در ساختار این جی‌پی‌یو از پردازش سربارهای اضافی جهت تضمین یکپارچگی داده بین رجیسترهای خوانش و نوشت اطلاعات آزاد بوده و با انتقال فرآیند پردازش این بخش به کامپایلر، سیکل‌های پردازشی اضافی می‌توانند در موقعیت‌های بهتری مورد استفاده قرار گیرند. این استراتژی اگرچه در نوع خود منحصر به فرد و کاربردی به شمار می‌رود، اما همانگونه که کمپانی‌های انویدیا و ای‌ام‌دی تاکنون بارها و بارها نشان داده‌اند، راه‌های ساده‌تری همچون افزایش تعداد واحدهای اجرایی جهت فزونی پتانسیل و قدرت پردازشی تراشه‌های شتاب‌دهنده گرافیکی وجود دارند.
یک پردازشگر گرافیکی ناشناخته Gen12 اخیراً در نرمافزار CompuBench مورد بررسی قرار گرفته و نتایج خروجی جالب توجهی همچون تعداد 96 واحد اجرایی را از خود نشان داده است. قدرتمندترین جی‌پی‌یو مجتمع کمپانی اینتل، یعنی Iris Pro P580 از تعداد 72 واحد اجرایی برخوردار بوده و این میزان در مورد قدرتمندترین پردازشگر مجتمع رده مصرف‌کنندگان، یعنی UHD 630 برابر با 24 واحد می‌باشد. اعداد و ارقام فوق بیانگر آن هستند که تعداد واحدهای اجرایی تراشه Gen12 در مقایسه با قدرتمندترین پردازشگر مجتمع تاکنون تولید شده توسط کمپانی اینتل 33 درصد بیشتر بوده و با افزودن بهبودهای انجام پذیرفته در سطح معماری، انتظار می‌رود تا جی‌پی‌یو مورد بحث 40 درصد بهبود کارایی را با خود به ارمغان آورد. تراشه مورد بررسی در نرمافزار CompuBench در فرکانس 1.1 گیگاهرتز به فعالیت پرداخته و مقایسه آن با تراشه P580 نیز در سرعت کلاک یکسان تحت شرایط بوست انجام پذیرفته است. به نظر می‌رسد که پردازشگر گرافیکی Gen12 بر طبق گفته اینتل حقیقتاً تغییری گسترده در حوزه جی‌پی‌یو‌های مجتمع به شمار رفته و قادر است تا در مقایسه با نسخه‌های پیشین خود با قدرت بیشتری در رقابت ظاهر شود.
منبع: TechPowerUP
