اینتل نهمین نسل از پردازنده‌های محبوب Core خود را معرفی کرد اما این اتفاق کمی عجیب به نظر می‌آید چرا که این کمپانی به غیر از معرفی پردازنده 8 هسته‌ای 9900K در سال گذشته، بسیاری از مدل‌های ارزان قیمتی که معمولا در خانواده پردازنده‌های اینتل شاهدشان بودیم را معرفی نکرد. اما این داستان امروز تغییر کرده و اینتل لیستی کامل از پردازنده‌های نسل نهم را منتشر نموده که به زودی روانه بازار خواهند شد.
از آنجایی که میزان تقاضای پردازنده‌های کم مصرف افزایش یافته است باید دید آیا اینتل می‌تواند پردازنده‌های با فرکانس پایین و تعداد هسته‌های کمتر را در تعداد بالا تولید کند.
34 پردازنده نسل نهم دسکتاپ از سری Intel Core
این نسل از پردازنده‌های اینتل که با اسم رمز Coffee Lake Refresh شناخته شدند در واقع محصولاتی بروزرسانی شده مبتنی بر پردازنده‌های نسل هشتم کافی لیک را ارائه می‌دهند که البته در این بین بهبودهای جزیی مانند رابط کاربری دمایی بهتر در مدل‌های گران قیمت و رده بالا نیز به چشم می‌خورد. علاوه بر این، پشتیبانی تا حداکثر 8 هسته، چیپست‌های جدید با USB 3.1 Gen2 (10Gbps) و ارتباط وای‌فای با پشتیبانی از CNVi نیز در این پردازندهها ارائه می‌شود.
اما زیرساخت اصلی این پردازندهها همچنان برپایه پردازنده‌های نسل ششم یا Skylake استوار شده که در سال 2016 روانه بازار شدند. اینتل اما این بار با استفاده از تکنولوژی تولید 14 نانومتری موفق به افزایش فرکانسی، بهینگی و تعداد هسته‌های بیشتر در مدل‌های رده بالا شده است.
اینتل پردازنده‌هایش را به دو شیوه تقسیم بندی کرده است. سری Core i :
- Core i9: Eight cores, with HT
- Core i7: Eight cores, no HT
- Core i5: Six Cores, no HT
- Core i3: Four Cores, no HT
- Pentium Gold: Two Cores, HT
- Celeron: Two Cores, no HT
هر کدام از این پردازندهها با یک پسوند نشان میدهد که از یک ویژگی خاص برخوردار هست یا خیر:
- K = قابلیت اورکلاک
- KF = قابلیت اورکلاک بدون تراشه گرافیکی مجتمع
- No Suffix = پردازنده استاندارد، تی‌دی‌پی 45 تا 65 وات، تراشه گرافیکی مجتمع
- F = بدون تراشه گرافیکی
- T = توان مصرفی پایینتر(تی‌دی‌پی 35 وات)
اما در پردازنده‌های نسل نهم اینتل، پسوند F نیز اضافه شده که مشخص میکند این پردازنده از تراشه گرافیکی مجتمع بهره نمی‌برد. در این خصوص نظرات مختلفی مطرح شده اما به نظر می‌رسد توانایی اینتل در تولید و به کارگیری هسته‌های بیشتر به مراتب بهتر از همین توانایی در زمینه ارائه تراشه گرافیکی مجتمع با فرکانس کاری مناسب باشد. بنابراین اینتل به منظور ارائه ارزش خرید بهتر در این نسل پردازنده‌های محبوب خود را بدون تراشه گرافیکی نیز عرضه میکند.
بین پردازنده‌های معمولی و نسخه‌های کم مصرف 35 واتی، تفاوت اصلی در فرکانس پایه است. توجه داشته باشید که TDP ارائه شده برای این پردازنده‌های کم مصرف تنها در حالت فرکانس کاری پایه بوده و اگر از حالت توربو یا امثال آن استفاده کنید توان مصرفی پردازنده به مراتب بالاتر از این رقم خواهد بود. در واقع اینتل با ارائه فناوری Power Limit 2 اجازه افزایش توان مصرفی تا حداکثر 25 درصدی را به پردازنده میدهد اما واقعیت این است که بسیاری از مادربردها این فناوری را نادیده می‌گیرند.
پردازنده‌های Core i5 و بالاتر می‌توانند از حافظه‌های DDR4-2666 پشتیبانی کنند و برای مدل‌های Core i3 و پایینتر از آن نیز انواع DDR4-2400 پشتیبانی خواهند شد. تمامی پردازندهها با راهکار ذخیره‌سازی Optane H10 اینتل نیز سازگاری کامل دارند.
در ادامه تمامی پردازندهها را با مشخصات و پسوندهای مختلف مورد بررسی اجمالی قرار خواهیم داد تا دید بهتری نسبت به مدل‌های ارائه شده در نسل نهم پردازنده‌های Core اینتل بدست آورید.
پردازنده‌های Core i9 همگی 8 هسته‌ای و مجهز به قابلیت هایپرتریدینگ بوده و تفاوت اصلی بین نسخه KF و K عدم وجود تراشه گرافیکی در مدل KF می‌باشد. جالب اینکه براساس اسناد رسمی اینتل، پردازنده Core i9-9900 با سرعت 4.9 گیگاهرتزی مشخص شده که در حالت فعال بودن قابلیت تقویت شتاب حرارتی اینتل به سرعت 5.0 گیگاهرتز نیز افزایش می‌یابد. اگر نمی‌دانید این قابلیت دقیقا چیست باید بگوییم که اینتل نیز تاکنون توضیحات خاصی را در رابطه با آن ارائه نداده است. در این اسناد صرفا قید شده که در حالت فعال بودن ITVB سرعت پردازنده می‌تواند به 5.0 گیگاهرتز افزایش یابد اما این که اینتل چگونه قادر به انجام این کار شده هنوز مشخص نیست.
به سراغ پردازنده‌های Core i7 می‌رویم، جایی که با همان سخت‌افزار پردازنده‌های Core i9 مواجه هستیم اما این بار خبری از هایپرتریدینگ یا فرکانس کاری بالا نیست. البته در عوض شما می‌توانید این پردازندهها را با قیمت به مراتب پایینتری نیز خریداری کنید. در بین این پردازندهها هیچ نسخه‌ای به صورت KF ارائه نشده است.
مدل‌های Core i5 نیز در سه مدل 9600، 9500 و 9400 با چند نسخه متفاوت ارائه شده‌اند. مدل 9600 در نسخه‌های K، KF و T عرضه شده و این در حالیست که دو پردازنده دیگر صرفا در نسخه‌های F و T عرضه خواهند شد. جالب اینکه مدل‌های با پسوند K در بین پردازنده‌های نسل نهم اینتل تنها نمونه‌هایی هستند که ضمن ارائه قابلیت اورکلاک، از TDP 65 واتی بهره می‌برند و این در حالیست که برای پردازنده‌های Core i7 و Core i9 عدد 91 و 95 واتی را شاهد هستیم.
پردازنده‌های Core i3 به همان سبک قدیم و در مدل‌های 9350، 9320، 9300 و 9100 ارائه شده‌اند که پردازنده 9100 از حافظه سطح سه کمی پایینتری به ازای هر هسته برخوردار بوده و البته قیمت کمتری هم دارد. مدل 9350 تنها در دو نسخه K و KF عرضه می‌شود و فعلا خبری از مدل استاندارد نیست، البته در صورت تمایل می‌توانید به سراغ مدل 9320 بروید. مدل‌های 9300 و 9100 از نسخه‌های کم مصرف T بهره برده و به طور کلی قیمت پردازنده‌های Core i3 نسبت به نسل‌های قبل پایدارتر به نظر می‌رسد.
لازم به ذکر است که اینتل هنوز هم گزینه‌های چهار هسته‌ای با قیمت زیر 100 دلار را برای رقابت با Ryzen 3 2200G کمپانی AMD ارائه نداده است. این APU از چهار هسته کامل Zen و تراشه گرافیکی قدرتمند Vega بهره برده و قادر است در هر شرایطی عملکرد خوبی را در بخش گرافیک از خود به نمایش بگذارد. از سوی دیگر Ryzen 3 2200G به همراه یک کولر 65 واتی خوب و با کیفیت عرضه می‌شود که ارزش خرید را بالا می‌برد.
این در حالیست که ارزانترین چهار هسته‌ای اینتل i3-9100 می‌باشد که احتمالا عملکرد بهتری در بخش تک رشته‌ای داشته اما از سوی دیگر قیمت آن 30 درصد گرانتر است.
پردازنده‌های سری Pentium Gold/Celeron نیز ارزانترین گزینه‌های اینتل را ارائه می‌دهند که از 42 تا 86 دلار قیمت گذاری شده‌اند. این پردازندهها همگی دو هسته‌ای بوده و مدل‌های Pentium Gold از قابلیت هایپرتریدینگ نیز پشتیبانی می‌کنند. مدل‌های سلرون کمترین میزان حافظه سطح سه (1 مگابایت) را به ازای هر هسته ارائه می‌دهند. اما در این بین، Pentium Gold G5420 کمی عجیب است چرا که در دو نسخه با توان 54 و 58 واتی عرضه می‌شود. اینتل قبلا هم این کار را انجام داده بود؛ در واقع یکی از نسخه‌ها به صورت پایه‌ای بر مبنای دو هسته طراحی شده و دیگری نسخه کوچک شده یک پردازنده چهار هسته‌ای است. در گذشته این دو نسخه با اعدادی از یکدیگر متمایز می‌شدند اما اگر این اتفاق نیفتد خریدار صرفا باید به شانس خود اکتفا کند و مشخص نیست نسخه پرمصرف بدست او برسد یا نسخه کم مصرف.
برای استفاده از این پردازندهها کاربر باید از مادربردی مبتنی بر چیپست سری 300 اینتل بهره ببرد. فعلا خبری از چیپست جدید سری 300 نیست و کاربران می‌توانند به سراغ مدل‌های Z390/Z370/Q370/B360/H350/H310 که در حال حاضر موجودند بروند. بسته به مدل انتخابی، کاربر به امکانات و اسلات‌های توسعه متفاوتی دسترسی خواهد داشت.
پردازنده‌های Core Mobile اینتل؛ سری H با توان 45 وات
مدل‌های 45 واتی جدید اینتل در لپ‌تاپ‌های گیمینگ و ورک‌استیشن‌های قابل حمل و عملکرد بالا مورد استفاده قرار خواهند گرفت. این دستگاه‌ها معمولا از نمایشگر 15.6 تا 17.3 اینچی برخوردار بوده و به تراشه گرافیکی مجتمع ساده تا کارت‌های گرافیک در سطح دسکتاپ مجهز می‌شوند.
اینتل به تازگی چند پردازنده موبایل مانند Whiskey Lake با توان 15 وات را روانه بازار کرد اما در نسل نهم اینتل نخستین بار پردازنده‌‌هایی عملکرد بالا را در اختیار کاربران قرار خواهد داد.
اینتل نام Musclebook را برای لپ‌تاپ هایی که به سخت‌افزار جایگزین دسکتاپ مجهز هستند، انتخاب نموده است. بدون شک این دستگاه‌ها به بالاترین رده پردازنده‌های Core i9 اینتل مجهز خواهند شد. اینتل در اینجا دو مدل را ارائه میدهد؛ مدل 9980HK برای علاقه‌مندان اورکلاک و مدل 9980H که گزینه‌ای جدید در این سری نیز محسوب می‌شود. در واقع اینتل قصد ارائه پردازنده‌ای با سرعت مشابه مدل HK اما بدون قابلیت اورکلاک را داشته است.
هر دو مدل 9980HK و 9980H از قابلیت تقویت شتاب دمایی یا Thermal Velocity Boost پشتیبانی نموده و در صورت امکان افزایش 100 مگاهرتزی فرکانس هسته را در اختیار کاربر قرار می‌دهند. اینتل هنوز توضیحاتی را در خصوص این قابلیت ارائه نداده است. به هر حال این قابلیت احتمالا به عوامل مستقیم و غیرمستقیم مختلفی بستگی دارد و به همین دلیل نمی‌توان خیلی روی آن حساب باز کرد.
دو پردازنده Core i7 در سری موبایل اینتل با شش هسته پردازشی و قابلیت هایپرتریدینگ ارائه شده که مدل Core i7-9750H از اورکلاکینگ جزیی پشتیبانی میکند. در واقع این یعنی شما امکان افزایش 400 مگاهرتزی سرعت هسته را خواهید داشت که در نهایت سرعت پردازنده را در حالت توربو به 5.0 گیگاهرتز می‌رساند.
دو پردازنده Core i3 نیز برای دستگاه‌های ارزان قیمت در نظر گرفته شده که از چهار هسته پردازشی و هایپرتریدینگ بهره می‌برند. این یعنی اینتل هنوز هم پردازنده‌های چهار هسته‌ای خود را با قابلیت هایپرتریدینگ ارائه میکند، هر چند که در خانواده پردازنده‌های دسکتاپ این موضوع دیگر وجود ندارد.
منبع: anandtech
