پردازندههای اینتل از نظر تکنولوژی تولید همواره جزو پیشتازان بازار محسوب میشدند اما به کارگیری فناوری تولید 10 نانومتری دچار تاخیر شد و سالهاست سوالات زیادی را در ذهن کاربران ایجاد کرده است. به گفته دو تن از افراد اجرایی مهم اینتل، این کمپانی درسهای زیادی از مشکلاتی که با آنها دست و پنچه نرم کرده بدست آورده است.
در سال 2013، اینتل موفق شد فناوری 14nm خود را با بهرهگیری از تکنولوژیهایی مانند SAQP، COAG، اتصال تقاطعی کبالت و پکیجینگ جدید و پیشرفته مانند EMIB و Foveros توسعه داده و فناوری تولید 10 نانومتری با چگالی 2.7 برابری را ارائه دهد. اما به اعتراف اینتل این اتفاق به علت پیچیده بودن اهداف مورد نظر و همچنین عدم مدیریت مناسب رخ نداد.
بدین ترتیب اینتل به ناچار عرضه پردازندههای 10 نانومتری خود را به زمان دیگری موکول کرد. این کمپانی ابتدا به صورت محدود چند پردازنده از سری Cannon Lake را با این فناوری در سال 2017 روانه بازار کرد اما این اتفاق به صورت کلی در سال 2019 رخ داد و اینتل توانست در این سالها شکاف ایجاد شده را با فناوریهای +14 و ++14 نانومتر به نوعی پر کند.
این دو فناوری جدید در پردازندههای اینتل (Broadwell نسبت به Whiskey Lake) باعث بهبود 20 درصدی عملکرد شد. اینتل سپس اعلام کرد که پردازندههای 10 نانومتری خود را تحت سری Ice Lake در اواسط سال 2019 میلادی برای نوتبوکها عرضه خواهد کرد. در واقع این شرکت قصد دارد این کار را از نیمه سال 2019 تا سال 2020 ادامه داده و پردازندههای سرور مبتنی بر فناوری 10 نانومتری را در نیمه سال 2020 عرضه نماید.
اما علاوه بر این اینتل در سال 2021 پردازندههای 7 نانومتری خود را نیز آماده عرضه به بازار خواهد کرد. اگرچه برای اینتلی که با تولید پردازندههای 10 نانومتری با مشکل مواجه شد این هدف گذاری کمی چالش برانگیز به نظر میرسد. همچنین انتظار میرود پردازندههای +10 و ++10 نانومتری نیز نسبت به همین نوع از پردازندهها در خانواده محصولات 14 نانومتری، از نظر تولید، طول عمر کمتری داشته باشد.
بدین ترتیب به نظر میرسد فناوری تولید 7 نانومتری ترکیبی از درسهایی باشد که اینتل از دو خانواده محصولات 10 و 14 نانومتری یاد گرفته است. این فناوری تولید جدید جایی خواهد بود که این کمپانی از تکنولوژیهای EUV و پکیجینگ نسل جدید Foveros و EMIB بهره خواهد برد.
منبع: anandtech